Ακροχορδώνες

Κλινικά Χαρακτηριστικά

Οι ακροχορδώνες (θηλώματα) αποτελούν καλοήθεις, σαρκώδεις, βλατίδες που έχουν χρώμα σκούρο καφέ ή παρόμοιο με το φυσιολογικό χρώμα του δέρματος. Το μέγεθος τους είναι αντίστοιχο με το μέγεθος κεφαλιού καρφίτσας ή μεγαλύτερο και μπορεί να είναι άμισχα (χωρίς ρίζα) ή έμμισχα (με ρίζα). Οι ακροχορδώνες αποτελούν καλοήθεις όγκους του δέρματος και δεν έχουν σχέση με καρκίνωμα.

Συνήθως, εμφανίζονται κάτω από το στήθος, στα βλέφαρα και στο λαιμό, συχνά σε συνδυασμό με μικρές σμηγματορροϊκές υπερκερατώσεις. Παρατηρούνται πολλές φορές και στα γεννητικά όργανα, στον τράχηλο και στη μασχάλη, ενώ πιο σπάνια εντοπίζονται στον κορμό και στις πτυχές της βουβωνικής χώρας, όπου κρέμονται συχνά πάνω σε λεπτούς μίσχους.

Πολλές φορές, οι ακροχορδώνες αποπίπτουν από μόνοι τους, λόγω τριβής. Το πρόβλημα αυξάνεται, όταν διογκώνονται, γεγονός που προκαλεί αμηχανία ή ακόμα και δυσφορία για αισθητικούς λόγους. Ενίοτε, κατόπιν συστροφής του μίσχου, είναι πιθανή η ανάπτυξη φλεγμονής, ευαισθησίας και μπορεί το σημείο φλεγμονής να γίνει ακόμα και γαγγραινώδες.

Συμπτώματα

Οι βλάβες είναι επίπεδες και υπάρχει πιθανότητα να εντοπίζονται περιοφθαλμικά, έχοντας όψη παρόμοια με αυτή των κοινών μυρμηκιών. Αν δεν επέλθει θεραπεία, οι αλλοιώσεις επιμένουν εφ’ όρου ζωής. Επιβάλλεται συχνά η αφαίρεση τους, διότι, λόγω της θέσης στην οποία εντοπίζονται, μπορεί να προκληθεί τραυματισμός, αν και μερικοί είναι ασυμπτωματικοί και το μεγαλύτερο ποσοστό των ασθενών επιδιώκει την αφαίρεση τους για αισθητικούς κυρίως λόγους.

Συχνότητα εμφάνισης

Οι ακροχορδώνες επηρεάζουν με την ίδια συχνότητα και τα δύο φύλα. Στο 60% των ανθρώπων περίπου εμφανίζονται μέχρι την ηλικία των 69 ετών.

Τρόποι μετάδοσης

Οι ακροχορδώνες μεταδίδονται με την απλή επαφή. Κάποια άτομα, μάλιστα, καθίστανται περισσότερο ευαίσθητα στο να κολλήσουν τον ιό σε σχέση με άλλα.

Αίτια εμφάνισης

Η ακριβής αιτία ανάπτυξης των Ακροχορδώνων δεν είναι σαφής. Υποστηρίζεται, ωστόσο, ότι σχετίζονται με μόλυνση από τον ιό των ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV). Οι γυναίκες, κατά τη διάρκεια της κύησης, είναι περισσότερο επιρρεπείς στο να εμφανίσουν θηλώματα, εξαιτίας των ορμονικών αλλαγών που σημειώνονται.

Τα άτομα με ακροχορδώνες παρουσιάζουν συχνά διαταραχές μεταβολισμού του σακχάρου. Μάλιστα, οι ακροχορδώνες πολλές φορές ενδέχεται να συνδέονται με την ανάπτυξη της ορμονικής δράσης της ινσουλίνης. Εύλογα, λοιπόν, μπορεί να συσχετίζονται με το σακχαρώδη διαβήτη.

Επίσης, ένας από τους πιο κοινούς παράγοντες των θηλωμάτων είναι η παχυσαρκία. Συχνά, μάλιστα, ο αριθμός των θηλωμάτων αυξάνεται, όταν ο ασθενής παίρνει βάρος. Παράλληλα, οι πολύποδες του εντέρου σχετίζονται με την εμφάνιση Ακροχορδώνων, ενώ η χρήση παράνομων στεροειδών, επίσης, ευνοεί την ανάπτυξη των θηλωμάτων.

Θεραπευτικά Πρωτόκολλα

Οι ακροχορδώνες λαιμού αντιμετωπίζονται εύκολα με ηλεκτροκαυτηρίαση, κρυοθεραπεία, laser και χειρουργική αφαίρεση. Όσον αφορά στους ακροχορδώνες στο πρόσωπο, η κρυοθεραπεία αφήνει συχνά μετά από την επέμβαση αντιαισθητικές υποχρωματισμένες, λευκές περιοχές, γι’αυτό και αποφεύγεται. Τα θηλώματα στο στήθος αφαιρούνται συνήθως εύκολα με laser ή με τη μέθοδο της απόξεσης. Τα θηλώματα στα γεννητικά όργανα χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής, διότι δεν πρέπει να ταυτιστούν με τα κονδυλώματα.