Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies έτσι ώστε να μπορούμε να σας παρέχουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία χρήστη. Οι πληροφορίες που συλλέγουν τα cookies αποθηκεύονται στο πρόγραμμα περιήγησής σας και εκτελούν λειτουργίες όπως την αναγνώρισή σας όταν επιστρέφετε στον ιστότοπο μας και ποιες ενότητες του ιστοτόπου θεωρείτε περισσότερο ενδιαφέρουσες και χρήσιμες.
Θηλώματα
Πρόληψη και Αφαίρεση Θηλωμάτων
- Σε μία συνεδρία
- Αναίμακτα, χωρίς σημάδια και ουλές
- Με Laser CO2
- Με επιπλέον ενίσχυση του Ανοσοποιητικού συστήματος
Τι είναι τα Θηλώματα
Τα θηλώματα είναι καλοήθη επιθηλιακά ογκίδια του δέρματος που μοιάζουν με μικρές κρεατοελιές. Πρόκειται για μικρά, στρογγυλά, άμισχα ή έμμισχα επάρματα της επιδερμίδας, μεγέθους 1-5 cm. Έχουν λεία ή μυρμηγκιώδη επιφάνεια και το χρώμα τους ποικίλλει. Συνήθως, είναι παρόμοιο με αυτό του δέρματος. Παρά ταύτα, τα δερματικά θηλώματα μπορεί να είναι ροδαλά, καστανά ή ακόμη και σκουρόχρωμα.
Τα θηλώματα, γενικά, αποτελούν έναν ιστοπαθολογικό όρο, ο οποίος χρησιμοποιείται για την περιγραφή καλοηθών όγκων με συγκεκριμένη μορφολογία. Πρόκειται για αλλοιώσεις που έχουν συνήθως έναν κεντρικό αγγειακό πυρήνα, γύρω από τον οποίο αναπτύσσεται επιθηλιακός ιστός. Εμφανίζονται σαν ένα τμήμα κρεμάμενου δέρματος και σε ομάδες το ένα κοντά στο άλλο.
Σημεία εμφάνισης
Τα θηλώματα ανευρίσκονται σε θερμές και υγρές περιοχές του δέρματος, οι οποίες ευνοούν τη δημιουργία πτυχών. Έτσι, εντοπίζονται συνηθέστερα στο λαιμό, στις μασχάλες, στα βλέφαρα, στους μηρούς, στην πλάτη και κάτω από το στήθος, όπου καθίσταται ευκολότερη η ανάπτυξη των ιών HPV, εξαιτίας της αυξημένης τριβής του δέρματος.
Θηλώματα και HPV
Τα θηλώματα οφείλονται στους ιούς HPV, τους ιούς δηλαδή που προκαλούν τις μυρμηκίες και τα κονδυλώματα. Οι βασικοί υπεύθυνοι ιοί HPV που οδηγούν στην εμφάνιση των ανθρωπίνων θηλωμάτων είναι οι HPV 6 και HPV 11. Βέβαια, τα θηλώματα δεν είναι σε μεγάλο βαθμό μεταδοτικά. Πρόκειται για χαμηλού κινδύνου ιούς, μολονότι έχουν αναφερθεί και κάποιες σπάνιες περιπτώσεις δυσπλασιών και καρκίνου πάνω σε θήλωμα.
Σημεία εμφάνισης των θηλωμάτων
Σύμφωνα με ιατρικές μελέτες, τα περισσότερα άτομα παρουσιάζουν θηλώματα μετά την ηλικία των 30 ετών με το 60% των ανθρώπων περίπου να τα εμφανίζουν μέχρι την ηλικία των 70 ετών. Από τη στιγμή που προκληθεί μόλυνση στον οργανισμό ενός ατόμου από τον ιό HPV, δεν αποκλείεται να παρέλθει χρονικό διάστημα μέχρι και τριών μηνών, έως ότου εμφανιστούν τα θηλώματα, ενώ η μετάδοση από δερματική επαφή καθορίζεται από το πόσο ανθεκτικό είναι το ανοσοποιητικό σύστημα του κάθε ανθρώπου.
Κλινικά χαρακτηριστικά Θηλωμάτων
Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, τα θηλώματα δεν εκδηλώνονται με εμφανή συμπτώματα. Ωστόσο, αν αυξηθούν σε μέγεθος και πολλαπλασιαστούν, είναι πιθανόν να επιφέρουν κνησμό, φαγούρα, αίσθηση καύσου και πόνο στην αφή, ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες, όπου προκαλείται έντονη εφίδρωση.
Συμπτώματα, επίσης, εμφανίζονται σε περίπτωση συστροφής του μίσχου ή τριβής των θηλωμάτων από ρούχα ή κατόπιν έντονου ξυσίματος. Αυτοί οι παράγοντες οδηγούν σε φλεγμονή των θηλωμάτων, η οποία παρουσιάζεται ως ερυθρότητα, καύσος, κνησμός, τοπική ευαισθησία, πόνος και οίδημα. Μάλιστα, αν προκληθεί τραυματισμός των θηλωμάτων λόγω τριβής, μπορεί να επέλθει μέχρι και αιμορραγία.
Είδη Θηλωμάτων
Κοινά θηλώματα: Εμφανίζονται με τη μορφή αλλοιώσεων του δέρματος κοντά στα νύχια του χεριού. Είναι πολύ πιθανόν, ωστόσο, να αναπτυχθούν και σε οποιοδήποτε άλλο μέρος του χεριού. Δεν είναι επώδυνα και συνήθως δεν προκαλούν συμπτώματα. Συχνότερα, τα κοινά θηλώματα προσβάλλουν ενήλικες και παιδιά.
Πελματικά θηλώματα: Εμφανίζονται στα πόδια και μπορεί να φαίνονται σαν μικρές μαύρες κουκκίδες, οι οποίες είναι μικρά αιμοφόρα αγγεία. Σε αντίθεση με τα κοινά θηλώματα, τα πελματικά θηλώματα είναι επώδυνα, καθώς πιέζονται προς τα μέσα κατά τη βάδιση.
Μυρμηκιώδη θηλώματα: Πρόκειται για θηλώματα στο σώμα και στο πρόσωπο που χαρακτηρίζονται από μη ομαλή μυρμηκιώδη επιφάνεια. Έχουν παρόμοια όψη με τις μυρμηκίες, όμως οφείλονται σε άλλους γονότυπους HPV.
Θηλώματα στο στόμα: Είναι μικρά εξογκώματα που εντοπίζονται συνήθως στο βλεννογόνο ή στη γλώσσα του στόματος και στις γωνίες των χειλιών. Μπορεί να γίνουν εξαιρετικά επώδυνα και πολλές φορές δυσχεραίνουν τη διαδικασία λήψης της τροφής.
Θηλώματα κύστεως: Ως θηλώματα κύστεως ορίζονται οι επιφανειακοί όγκοι της ουροδόχου κύστεως, οι οποίοι ξεκινούν από το τοίχωμα και στη συνέχεια ακολουθεί η επέκταση τους προς το εσωτερικό της κύστης, αλλά και προς το τοίχωμα από το οποίο ξεκίνησαν. Πρόκειται, δηλαδή, για επιφανειακούς όγκους που δείχνουν σαν να βγάζουν ρίζες».
Ο όρος «θηλώματα της ουροδόχου κύστεως» που τους έχει αποδοθεί προέρχεται από τη θηλωματώδη αυτή μορφή που παρουσιάζουν, καθώς φαίνονται σαν μικρά δένδρα ή πολύποδες. Σπανίως, αυτού του είδους τα θηλώματα είναι καλοήθη. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αποτελούν κακοήθεια και ενδέχεται να εξαπλωθούν με ταχείς ρυθμούς.
Θηλώματα μαστού: πρόκειται για καλοήθεις όγκους που αναπτύσσονται μέσα στο γαλακτοφόρο πόρο του μαστού (ενδοπορικό θήλωμα) και εντοπίζονται κοντά στη θηλή. Μπορεί να βρίσκονται είτε στον ένα είτε και στους δύο μαστούς και να είναι πολλαπλά ή μονήρη. Σπανίως, εξαλλάσσονται σε καρκίνο και παρουσιάζονται συχνότερα σε γυναίκες ηλικίας 35-50 ετών. Πολλές θηλάζουσες μητέρες εμφανίζουν αιμορραγία στη θηλή, η οποία δεν αποκλείεται να οφείλεται στα θηλώματα του μαστού.
Θηλώματα γεννητικών οργάνων: Πρόκειται για γνήσια θηλώματα, παρά το ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να συγχέονται με τα κονδυλώματα.
Θηλώματα κόλπου: Στην ουσία είναι θηλωματώδεις προσεκβολές που εμφανίζονται στον κόλπο, στα χείλη του αιδοίου και στο εφήβαιο. Αυτού του είδους τα θηλώματα μπορεί να προκαλέσουν πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή και αιμορραγία, γι’ αυτό κρίνεται επιτακτική η άμεση θεραπευτική αντιμετώπιση τους.
Θηλώματα πρωκτού: Είναι μικρά μαλακά ογκίδια που αναπτύσσονται γύρω από το βλεννογόνο του πρωκτού. Δεν αποκλείεται ο συσχετισμός τους με τις αιμορροΐδες.
Αιτίες εμφάνισης Θηλωμάτων
Κάποια άτομα εμφανίζουν μεγαλύτερη προδιάθεση στον ιό. Από θηλώματα μπορεί να προσβληθούν όλοι, ωστόσο η ανάπτυξη τους ευνοείται από ορισμένους επιβαρυντικούς παράγοντες.
Σωματικό βάρος και Θηλώματα
Στα υπέρβαρα ή παχύσαρκα άτομα ελλοχεύει μεγαλύτερος ο κίνδυνος να εμφανίσουν θηλώματα, λόγω εντονότερης εφίδρωσης. Επίσης, τα παχύσαρκα άτομα έχουν περισσότερες πτυχές στο δέρμα, οι οποίες ευνοούν την ανάπτυξη των ιών ανθρωπίνων θηλωμάτων.
Εγκυμοσύνη και Θηλώματα
Τα θηλώματα συνήθως αυξάνονται σε μέγεθος και πολλαπλασιάζονται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Πιθανόν αυτό να προκύπτει από την αύξηση του σωματικού βάρους και από τις ορμονικές μεταβολές που σημειώνονται στην περίοδο της κύησης.
Ενδοκρινοπάθειες και Θηλώματα
Έχει παρατηρηθεί ευρέως η παρουσία θηλωμάτων σε ανθρώπους που υποφέρουν από διαβήτη. Οι διαβητικοί διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο φλεγμονής, καθώς εμφανίζουν διαταραχές στο ανοσοποιητικό τους σύστημα. Έτσι, καθίστανται περισσότερο ευάλωτοι σε λοιμώξεις, μικρόβια και ιούς.
Παράλληλα, ο υποθυρεοειδισμός και οι διαταραχές των επινεφριδίων μπορεί να οδηγήσουν σε αύξηση των θηλωμάτων, ενώ το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών και τα αδενώματα της υπόφυσης έχουν συνδεθεί με θηλώματα.
Τραυματισμοί του δέρματος και Θηλώματα
Η τριβή με σφουγγάρι και με πετσέτες πολλαπλασιάζει τα θηλώματα, γιατί ο τραυματισμός ευνοεί την ανάπτυξη των θηλωμάτων. Το ξύρισμα της περιοχής επιτείνει το πρόβλημα των θηλωμάτων, καθώς το ξυράφι κόβει κάποια από αυτά και τα μεταφέρει σε άλλα σημεία του σώματος, με τελικό επακόλουθο τον ενοφθαλμισμό του ιού. Επίσης, οι αλυσίδες στο λαιμό και η τριβή από ρούχα οδηγούν σε αύξηση των θηλωμάτων στην τραχηλική χώρα.
Θεραπευτικά Πρωτόκολλα
Συνιστάται η αφαίρεση των θηλωμάτων για αισθητικούς και λειτουργικούς λόγους, καθώς και για την παρεμπόδιση εξάπλωσης τους. Οι συνήθεις θεραπευτικές προσεγγίσεις που ενδείκνυνται για τα θηλώματα είναι οι κάτωθι:
Κρυοθεραπεία
Η Κρυοθεραπεία ή κρυοπηξία αποτελεί μία μη επεμβατική μέθοδο που αντιμετωπίζει αποτελεσματικά διάφορες δερματικές βλάβες. Πιο συγκεκριμένα, στην κρυοθεραπεία ψύχονται οι παθολογικοί ιστοί του δέρματος και εξαλείφονται καλοήθεις ή κακοήθεις βλάβες του δέρματος και των βλεννογόνων.
Πρόκειται για μία ευρέως διαδεδομένη μέθοδο θεραπείας, η οποία προσδίδει άμεσα και ορατά αποτελέσματα, και ενδείκνυται για όλες τις ηλικίες. Είναι απολύτως ασφαλής θεραπευτική μέθοδος, καθώς δεν κρίνεται απαραίτητη η ανάγκη τοπικής αναισθησίας και το άτομο δύναται να επιστρέψει άμεσα στις καθημερινές του δραστηριότητες. Ταυτοχρόνως, αποτελεί μία προσιτή οικονομικά θεραπευτική μέθοδο, της οποίας το κόστος καθορίζεται από το μέγεθος των βλαβών που χρήζουν άμεσης θεραπευτικής αντιμετώπισης.
Laser CO2
Τα θηλώματα, επίσης, αντιμετωπίζονται μέσα σε μία συνεδρία με τη σύγχρονη μέθοδο Laser CO2. Η θεραπεία με CO2 Laser υπερτερεί έναντι των άλλων μεθόδων που χρησιμοποιούνται σήμερα και αποτελεί μια αναίμακτη μέθοδο, που δεν αφήνει σημάδια και ουλές. Αυτό συμβαίνει, διότι το Laser διοξειδίου του άνθρακα εξαλείφει στοχευμένα τη βλάβη, χωρίς να επηρεάζεται το παρακείμενο υγιές δέρμα. Με αυτόν τον τρόπο, περιορίζεται ο μετεγχειρητικός πόνος και επιτυγχάνεται ένα καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα. Οι ασθενείς, μάλιστα, μπορούν να επιστρέψουν άμεσα στις καθημερινές τους δραστηριότητες.
Ενίσχυση του Ανοσοποιητικού Συστήματος
Το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού παίζει πρωτεύοντα ρόλο στην εμφάνιση θηλωμάτων. Όταν οι άμυνες του οργανισμού εξασθενούν, το σώμα μας έχει προδιάθεση να εμφανίσει μία σειρά από διάφορα προβλήματα υγείας. Αυτό εξηγείται από το γεγονός ότι το ανοσοποιητικό σύστημα έχει την ικανότητα να κινητοποιεί όλους τους αμυντικούς μηχανισμούς, προκειμένου να εμποδίσει τον πολλαπλασιασμό του ιού. Όταν, λοιπόν, το ανοσοποιητικό σύστημα είναι ισχυρό, τότε οποιαδήποτε φλεγμονή καταστέλλεται και σπάνια παρατηρούνται υποτροπές. Επομένως, η ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος είναι φλέγον και ουσιαστικό ζήτημα.
Η ενδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος του ασθενούς μπορεί να επιτευχθεί μέσα από τη χορήγηση ενός ¨Unique Blend”. Πρόκειται για ένα μείγμα μικροθρεπτικών συστατικών, το οποίο χορηγείται εξατομικευμένα, με σκοπό ο οργανισμός του ασθενούς να επανακτήσει τα πολύτιμα αυτά θρεπτικά συστατικά, που μέχρι πρότινος δε διέθετε σε επαρκείς ποσότητες.