Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών (PCO)

 

Το Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών (Σ.Π.Ω. – P.C.O.s) είναι το πιο συνηθισμένο Ορμονικό πρόβλημα στις γυναίκες γόνιμης ηλικίας (από την εφηβεία και μετά). Αφορά περισσότερο το 10% του γυναικείου πληθυσμού διεθνώς, ενώ υπολογίζεται ότι το 20% των γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας πάσχει από Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών (Σ.Π.Ω. – P.C.O.s), την ίδια στιγμή που υπάρχει ένα πολύ σημαντικό ποσοστό γυναικών, με αδιάγνωστο το Σύνδρομο.

 

Διάγνωση πραγματικών Αιτιών & Θεραπεία Συνδρόμου Πολυκυστικών Ωοθηκών

• Σταδιακή αποκατάσταση Κυτταρικής Λειτουργίας 
• Εξατομικευμένες θεραπευτικές αγωγές, χωρίς χημικά κατάλοιπα και έκδοχα
• Άρση των υποκείμενων Αιτιών
• Θεραπείες που δρουν μεμονωμένα ή σε συνδυασμό με οποιαδήποτε άλλη φαρμακευτική αγωγή
• Υιοθετώντας ένα πλάνο Μοριακής/Θεραπευτικής Διατροφής

 

Λειτουργική Θεραπευτική για Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών

• Άμεση αύξηση πιθανοτήτων κύησης
• Επαναφορά του βάρους στα φυσιολογικά επίπεδα
• Καμία επιβάρυνση του Οργανισμού με φαρμακευτικές, χημικές ουσίες
• Επαναφορά ευεξίας στην ασθενή

Ότι δεν σας είπαν ποτέ για το Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών

Υπάρχει κληρονομική προδιάθεση στο Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών;

Γυναίκες με Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών (Σ.Π.Ω. – P.C.O.s) έχουν συχνά κληρονομική προδιάθεση από μητέρα ή αδερφή, που πάσχουν από αυτό. Ο κίνδυνος από μητέρα πάσχουσα είναι κατά 35% υψηλότερος, ενώ από αδελφή κατά 40%. Δεν υπάρχουν όμως αρκετά στοιχεία, για να είμαστε σίγουροι για τη βαρύτητα της γενετικής προδιάθεσης.

 

Παχυσαρκία και Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών

Πολλές γυναίκες με Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών (Σ.Π.Ω. – P.C.O.s) αντιμετωπίζουν προβλήματα με το βάρος τους(υπέρβαρες). Ωστόσο, σε χειρουργικά και ιστολογικά δεδομένα από το 1936 και μετά, αποδείχθηκε ότι 59% των γυναικών με P.C.O. δεν είχε παχυσαρκία.

Η αύξηση του βάρους αποτελεί ένα από τα βασικότερα συμπτώματα του Σ.Π.Ω. Ακόμα κι όταν η γυναίκα υιοθετήσει υγιείς διατροφικές συνήθειες ή αρχίσει να αθλείται τακτικά, αδυνατεί να χάσει κιλά. Αντιθέτως, το σωματικό της βάρος αυξάνεται ολοένα και περισσότερο.

Το επιπλέον βάρος εντοπίζεται συνήθως στην κοιλιακή περιοχή. Η παρουσία αυξημένης ινσουλίνης στο αίμα (υπερινσουλιναιμία) καθιστά ευκολότερη την αποθήκευση του λίπους, ενώ δυσκολεύει την καύση του.

Η αύξηση της κοιλιακής παχυσαρκίας με τη σειρά της εντείνει την υπερινσουλιναιμία και το βάρος αυξάνει διαρκώς.

Μεταβολισμός Ινσουλίνης και Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών

Η Ινσουλίνη είναι μια Ορμόνη που ρυθμίζει τον μεταβολισμό των υδατανθράκων (γλυκόζης), των πρωτεϊνών και των λιπών στον Οργανισμό μας. Η κυριότερη όμως δράση της έγκειται στη ρύθμιση της «Ομοιόστασης», της ισορροπίας δηλαδή της γλυκόζης στον Οργανισμό.

Έρευνες ετών απέδειξαν τη σύνδεση μεταξύ Συνδρόμου Πολυκυστικών Ωοθηκών P.C.O. και Μεταβολισμού της Ινσουλίνης. Η Υπερινσουλιναιμία διαπιστώνεται στο 40% έως 70% των γυναικών με Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών- P.C.O. και στο 25% του γενικού πληθυσμού.

Οι γυναίκες με Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών παράγουν περισσότερη ινσουλίνη (υπερινσουλιναιμία), προκειμένου να μπορέσουν να μεταβολίσουν τη Γλυκόζη. Αυτό συμβαίνει, λόγω της «Αντίστασης» που παρουσιάζει ο Οργανισμός τους στην ινσουλίνη. Ο Οργανισμός δηλαδή παράγει περισσότερη ινσουλίνη, με σκοπό να μεταβολίσει τη γλυκόζη και, με αυτόν τον τρόπο, να μειώσει τα επίπεδα της στο αίμα.

Ως αποτέλεσμα της Υπερινσουλιναιμίας στη γυναίκα με Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών, προκύπτει η αυξημένη παραγωγή Ανδρογόνων από τις ωοθήκες. Αυτό γίνεται, διότι στις ωοθήκες υπάρχουν υποδοχείς που δεσμεύουν την ινσουλίνη, η οποία διεγείρει, με τη σειρά της, τις ωοθήκες στην παραγωγή επιπλέον ανδρογόνων (Δ4- ανδροστενδιόνη και τεστοστερόνη).

Στη συνέχεια, δημιουργείται αύξηση βάρους ή Παχυσαρκία, προβλήματα Ανωοθυλακιορρηξίας και αυξημένη ανεπιθύμητη Τριχοφυΐα στα χέρια, το πρόσωπο, το λαιμό, τη μέση γραμμή του σώματος, καθώς και στην περιοχή γύρω από τις θηλές των μαστών.

 

Ανατομία των Συμπτωμάτων που εμφανίζονται στο Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών

Στις γυναίκες με Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών (P.C.O.), λαμβάνουν χώρα κάποια γεγονότα, με τη μορφή «ντόμινο». Κάποια από αυτά είναι η παχυσαρκία, η ακμή, η τριχοφυΐα και η τριχόπτωση.

Λόγω της μόνιμης και συνεχούς αύξησης των τιμών των Οιστρογόνων στο αίμα, των μόνιμα αυξημένων Ανδρογόνων από τα οποία παράγονται ακόμα περισσότερα Οιστρογόνα, καθώς και εξαιτίας των υψηλών τιμών Ινσουλίνης, αυξάνεται η παραγωγή λιπωδών κυττάρων στον οργανισμό (παχυσαρκία).

Ταυτόχρονα, διεγείρεται ο υποθάλαμος, δηλαδή το κέντρο ελέγχου παραγωγής Ορμονών του εγκεφάλου, με αποτέλεσμα την παραγωγή περισσότερης από το επιτρεπτό της Ορμόνης «GnRh», η οποία στη συνέχεια διεγείρει τον πρόσθιο λοβό της υπόφυσης (Π.Λ.Υ.).

Με τη σειρά της, η Υπόφυση παράγει μεγαλύτερα ποσά της Ορμόνης LH, λιγότερα από τα επιθυμητά της Ορμόνης FSH. Αντιστρέφεται, επομένως, η φυσιολογική αναλογία των δύο αυτών Ορμονών και τελικά, τα Ωοθυλάκια δεν μπαίνουν σε διαδικασία ωρίμασης.

Ταυτόχρονα, παρατηρείται μόνιμη αύξηση των Ελεύθερων Ανδρογόνων, με αποτέλεσμα  ανεπιθύμητη τριχοφυΐα ή και δασυτριχισμό, ακμή και τριχόπτωση.

Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών (PCO) – Επιπλέον Συμπτώματα

Τα συμπτώματα και τα κλινικά ευρήματα του Συνδρόμου Πολυκυστικών Ωοθηκών, μπορεί να εμφανίζονται μεμονωμένα ή σε συνδυασμό μεταξύ τους και με διαφορετική βαρύτητα κάθε φορά.

Ορισμένα από τα συμπτώματα αφορούν σε δερματικές διαταραχές και άλλα σχετίζονται με γενικότερες σωματικές δυσλειτουργίες, ορατές και μη.

Οι πιο γνωστές δερματικές διαταραχές που οφείλονται στο Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών είναι η λιπαρότητα, η ακμή, ο δασυτριχισμός ή η ανεπιθύμητη τριχοφυΐα σε περιοχές όπως το πρόσωπο, το στήθος, η κοιλιά, η πλάτη, τα χέρια, η αλωπεκία ανδρογενετικού τύπου, η τριχόπτωση και η δημιουργία υπερχρωματικών βλαβών και λεκέδων στο δέρμα, όπως οι κηλίδες και πανάδες έως μέλασμα.

Δυσλειτουργίες που προκύπτουν από τις Ορμονικές ανεπάρκειες και ανισορροπίες του Συνδρόμου Πολυκυστικών Ωοθηκών, μπορεί να εκδηλωθούν με τη μορφή διαταραχών της εμμήνου ρήσεως. Κάποια από τα συμπτώματα διαφαίνονται μέσα από την αστάθεια του κύκλου (αραιομηνόρροια, συχνομηνόρροια, αμηνόρροια), ή με άλλες μορφές που συντελούνται στο εσωτερικό του σώματος, όπως είναι η Υπεροιστρογοναιμία, η Υπερινσουλιναιμία, η Υπερανδρογοναιμία, η υπερπλασία ενδομητρίου, οι πολύποδες ενδομητρίου και ενδοτραχήλου.

Τέλος, από τα πιο συνήθη συμπτώματα και προβλήματα υγείας, που προκύπτουν από το Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών, αποτελούν τα παρακάτω:

• Υπογονιμότητα έως και στείρωση
• Αυξημένο βάρος
• Παχυσαρκία, συνήθως συσσώρευση λίπους στην κοιλιά
• Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου 2
• Υψηλή χοληστερίνη
• Υψηλή αρτηριακή πίεση
• Ροχαλητό και άπνοιες κατά τον ύπνο (sleep-apnea)
• Κοιλιακός πόνος

 

Η χρήση αντισυλληπτικών χαπιών και άλλες χρονοβόρες μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν ως αγωγή για το Σύνδρομο, κάλυπταν προσωρινά ορισμένα συμπτώματα, δημιουργώντας παρενέργειες αφενός, χωρίς μάλιστα, να παρεμβαίνουν στη ρίζα του προβλήματος, αφετέρου.

 

Οι Συμβατικές θεραπείες με Φάρμακα

Οι ισχύουσες και ευρέως διαδεδομένες θεραπευτικές αγωγές, που χρησιμοποιούνται έως σήμερα, περιλαμβάνουν:

• Αντισυλληπτικά δισκία για 9- 12 μήνες
• Ισχυρά αντισυλληπτικά δισκία για 6 – 9 μήνες με διακοπή και επανάληψη
• Επαναλαμβανόμενες εξετάσεις λόγω αυξημένου ηπατικού μεταβολισμού ( που αυτό σημαίνει αύξηση του κόστους της θεραπείας)
• Συνδυασμός αντισυλληπτικών με αντιανδρογόνα
• Χειρουργική αντιμετώπιση ( Σφηνοειδής εκτομή ωοθηκών ή Drilling, που σημαίνει καυτηριασμός των ωοθηκών)

Είναι πολύ σημαντικό να αναφερθεί ότι καμία θεραπευτική ή επεμβατική θεραπεία δε λύνει οριστικά το πρόβλημα του Συνδρόμου Πολυκυστικών Ωοθηκών, καθώς τα αίτια που προκαλούν το Σύνδρομο δεν αντιμετωπίζονται στη ρίζα τους.

Ως εκ τούτου, οι ασθενείς επιβαρύνονται  με συνθετικές χημικές ουσίες και ταλαιπωρούνται για μεγάλα χρονικά διαστήματα με κοστοβόρες θεραπείες. Έτσι, οι ασθενείς παρεκτρέπονται από την καθημερινότητα τους, την ίδια στιγμή που το πρόβλημα τους δε λύνεται κι επομένως, βιώνουν, πέρα από τις σωματικές, περαιτέρω συναισθηματικές και ψυχολογικές διαταραχές.

 

Λειτουργική και Αιτιολογική θεραπεία για το Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών

Το γεγονός ότι το θέμα των Πολυκυστικών Ωοθηκών αποτελεί Σύνδρομο, σημαίνει ότι πρόκειται για νόσημα αγνώστου και πολλαπλής αιτιολογίας. Ως εκ τούτου, χαρακτηρίζεται από ευρύ φάσμα διαταραχών και αποτελεί το πιο αμφιλεγόμενο θέμα της Γυναικολογικής Ενδοκρινολογίας.

Ο συνδυασμός εξετάσεων σε κυτταρικό επίπεδο, η καταγραφή απεικονιστικών ευρημάτων μέσω διακολπικού υπερηχογραφικού ελέγχου, υψηλής ευκρίνειας 3D/ 4D in real-time, καθώς και τα πλήρη Ιατρικά Ιστορικά (Head to Toe), που μελετούν τους επιγενετικούς παράγοντες της ασθενούς και ελέγχουν πλήρως όλα τα υπόλοιπα συστήματα του οργανισμού της, μας βοηθούν να καταλήξουμε στο κατάλληλο εξατομικευμένο θεραπευτικό σχήμα. Στόχος, να αποκαταστήσουμε Βιοχημικά, Ορμονικά και Λειτουργικά, το φυσικό μηχανισμό του γυναικείου σώματος.

 

Πλεονεκτήματα της Λειτουργικής και Αιτιολογικής θεραπείας

• Η διάγνωση, εστιάζει στις αιτίες που προκαλούν το Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών και με αυτόν τον τρόπο αντιμετωπίζει τα αίτια κι όχι τα συμπτώματα
• Άμεση αύξηση των πιθανοτήτων κύησης
• Στην ασθενή δε χορηγούνται φάρμακα
• Ο Οργανισμός δεν ταλαιπωρείται ή επιβαρύνεται περαιτέρω με άστοχα, γενικευμένα (αντισυλληπτικά δισκία) και χρονοβόρα θεραπευτικά σχήματα, καθώς στο άτομο χορηγείται «Στοχευμένη Θεραπεία»
• Δεν υφίσταται καμία αλλαγή, κατά τη διάρκεια της θεραπείας, στις καθημερινές συνήθειες της ασθενούς
• Ο μεταβολισμός και το βάρος επανέρχονται στα φυσιολογικά επίπεδα, ανάλογα με το σωματότυπο κάθε γυναίκας
• Αποφυγή ενδεχόμενων κινδύνων, παρενεργειών και άλλων ανεπιθύμητων καταστάσεων, όπως είναι η Πνευμονική Εμβολή, τα Έμφρακτα, οι Ευρυαγγείες, η Μαστοδυνία και άλλα πολλά

Από το πρώτο μόλις τρίμηνο, η ασθενής αρχίζει να παρατηρεί σημαντικές αλλαγές, στο σύνολο των πολλαπλών συμπτωμάτων, την ίδια στιγμή που παρατηρούνται μεγάλες αλλαγές στην ευεξία, στη διάθεση, στην ποιότητα και στο χρόνο του ύπνου, όπως επίσης και στη μείωση του stress.

 

Τι να προσέχετε στο Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών

Οι ασθενείς με διαγνωσμένο το Σύνδρομο των Πολυκυστικών Ωοθηκών, θα πρέπει να δίνουν ιδιαίτερη σημασία στη διατροφή τους και να αποφεύγουν τροφές με συντηρητικά, τρόφιμα με επεξεργασμένους υδατάνθρακες, αναψυκτικά και άλλα.

Η οποιαδήποτε μορφή άθλησης, βοηθά στην ηπιότερη έκφραση των συμπτωμάτων.

Η Θεραπεία, μπορεί να ξεκινήσει από ασθενείς ηλικίας 15 ετών, ενώ δεν επηρεάζεται από οποιονδήποτε άλλο παράγοντα.

 

 

Για να είστε πάντα καλά

 

Dr. Κυριάκος Τίγκας, M.D.

Χειρουργός Γυναικολόγος – Μαιευτήρας
Εξειδίκευση σε : Χειρουργική Γυναικολογική Ογκολογία,

Χειρουργική Μαστού, Ορμονική Αποκατάσταση με Βιομιμητικές Ορμόνες

Λειτουργική, Αναγεννητική, Αντιγηραντική και Προληπτική Ιατρική